SINT NICOLAASGA – Het statige WilhelminaOord in Sint Nicolaasga krijgt 28 zorgappartementen met eigen sanitair. Het initiatief 'ThúsFiele' komt van zorgondernemers Albert Oosting en Ben Okkema. Aandacht staat daarin centraal. Vaste gezichten moeten voor vertrouwdheid zorgen. ,,Het leven van de bewoners speelt zich af in het huis en de directe omgeving. Dan is herkenbaarheid erg belangrijk. Dat kan in een kleinschalige vorm.”
ThúsFiele is een toegankelijk particulier zorginitiatief, dat antwoord geeft op een maatschappelijke vraag. ,,Mensen blijven langer thuis wonen, maar je moet je afvragen of dat in sommige gevallen wel wenselijk is. Het gaat niet alleen om lichaam en geest. Toenemende eenzaamheid is ook een factor. Senioren verdienen het om in een prettige omgeving hun oude dag te genieten. Ouderen moeten het leven kunnen leiden, dat zij willen. Zij hebben de basis gelegd voor de samenleving waarin wij nu leven. De wens van wederkerigheid is groot, alleen denken wij dat er andere antwoorden nodig zijn dan het huidige aanbod in grootschalige voorzieningen”, verklaart Albert Oosting.
Als verpleegkundige is Oosting gepokt en gemazeld in de zorg. Met die ervaring heeft hij een kritische blik gekregen op de grootschalige ouderenzorg. Twaalf jaar geleden startte hij met Bos- en Meerzicht; een kleinschalig initiatief in Oudemirdum. Dat is inmiddels overgedragen aan een andere eigenaar. Huys ter Swaach in Beetsterzwaag kent dezelfde formule en is door Oosting in 2012 gestart. ,,Je doet dingen vanuit een eigen behoefte en idee. Goede zorg geven aan een ander is de drijfveer. Je moet altijd dichtbij jezelf blijven. In mijn ogen moet je, als je nog in de kracht van het leven bent, ook omzien naar je naasten. Behandel de ander, zoals je zelf ook behandeld wilt worden.”
Ook Huys ter Swaach kan inmiddels op eigen benen staan. Het ondernemersbloed blijft echter stromen. ,,Ik kan niet stil zitten en wil een nieuw initiatief stimuleren en aanjagen. Het opzetten van een woon-zorginitiatief is heel intensief en daarom wilde ik graag vanaf het begin, met een collega-ondernemer samenwerken. Ben Okkema en ik kenden elkaar al langer. Wij willen samen deze uitdaging aangaan. Door het hele Noorden hebben we meerdere panden bekeken. Net als in Beetsterzwaag, hebben we het met WilhelminaOord over een rijksmonument dat weer in gebruik wordt genomen. Zo'n gebouw moet leven.”
,,Een pand als WilhelminaOord komt maar één keer langs”, voegt Ben Okkema toe. ,,Het is een unieke plek en een uniek gebouw. Deze Jugendstil/Art Deco-stijl kom je maar weinig tegen. Bijzonder is bovendien, dat het monument haar oude bestemming eigenlijk weer terug krijgt. De familie Van Eysinga bouwde het ruim honderd jaar geleden als rustoord. Dat blazen wij nieuw leven in.” Okkema heeft ruime ervaring in de gehandicaptenzorg. Hij bevestigt het beeld dat we in Nederland zijn doorgeslagen in het grootschalig maken van de (ouderen) zorg. ,,In de gehandicaptenzorg staat juist de kleinschaligheid centraal.”
Het succes van de eerdere initiatieven, die Albert Oosting is gestart, is volgens Okkema in belangrijke mate te verklaren uit die kleine schaal. ,,Er is weinig overhead. Wij sturen integraal aan en houden alles direct in het zicht. Ook de medewerkers voelen zich prettig in deze omgeving, wat bijdraagt aan het welzijn van bewoners.”
WilhelminaOord zal worden verbouwd tot een comfortabele woon-zorgvoorziening. Daar kunnen zowel vaste bewoners wonen, als mensen die tijdelijk zorgbehoevend zijn. ,,Denk hierbij aan de meest uiteenlopende vormen van (intensieve) zorg en verpleging. Tijdelijke zorg kan nodig zijn bijvoorbeeld vanwege pre- of postoperatieve situaties. Deze zorg kan ook aan jongeren worden geboden.” De verbouwing is in principe niet ingrijpend, maar er zullen wel zaken als een lift en sanitair moeten worden gerealiseerd. ,,Een moderne opzet van zorg in een historisch gebouw”, legt Oosting uit. Ook denken de ondernemers na over een invulling voor werk- en dagbesteding. ,,We gaan dat niet geforceerd creëren, maar laten dat ontstaan op basis van de vraag.”
Het landgoed blijft in ieder geval vrij toegankelijk. Okkema: ,,We willen graag reuring hebben en het dorp erbij betrekken. Dat is ook fijn voor de bewoners van WilhelminaOord, die straks een praatje kunnen beginnen met de wandelaars.” De toegankelijkheid wordt kracht bijgezet met de – door de ondernemers – gerealiseerde status van landgoed in de natuurschoonwet (1928). Met deze erkenning is het eenvoudiger om de bijzondere elementen van een landgoed in stand te houden.
Het is de bedoeling dat in september de eerste bewoners worden verwelkomd.
(Foto's: De Zakenman)
