SINT NICOLAASGA – Welke koers moet Watersportvereniging Sint Nicolaasga varen richting de toekomst? Moet de haven een prijsvechter worden of juist gaan voor recreatie? Moet er worden ingezet op groei of juist op kwaliteit? Vragen waarover de leden zich buigen. De antwoorden vormen de basis voor de toekomstvisie. ,,De leden binne belútsen en realistysk. De takomst is fansels net wat jo dreame, mar wat jo meitsje.”
Een speciale commissie gaat alle inbreng van de leden verwerken. Papieren enquêtes, digitale formulieren en de inbreng tijdens een speciale middag vormen de basis voor een visiedocument. De leden hebben massaal gehoor gegeven aan de oproep van de vereniging om samen het pad naar de toekomst uit te stippelen. ,,Geweldich om te sjen hoe sa’n feriening dan funksjonearet. It fielt noch yn bytsje as of we yn ús ‘Wittebroodsweken’ sitte, mar no moat alles noch ferwurke wurde”, blikt voorzitter Bonne Posthuma van WSV Sint Nic. terug op de afgelopen tijd.
De vereniging heeft de afgelopen jaren veel tijd en energie gestoken om alles bestuurlijk op de rit te krijgen. Er waren veel wisselingen en ook moesten essentiële zaken bij de kop worden gepakt zoals een risico-inventarisatie, digitaliseren van de administratie en natuurlijk het noodzakelijke onderhoud. ,,It fundament fan ús feriening stiet. No is it tiid om nei de takomst te sjen. Want hoe nuttich is it as jo op dit stuit ynvestearjen gean yn bygelyks walbeschoeiing en lisplakken, as jo in jier letter op dat plak miskien hielendal gjin lisplakken ha wolle, mar krekt dêr rekreaasjefoarsjennings.”
WSV Sint Nic. telt op dit moment zo’n 750 leden en 450 boten. Ondanks dat een groot aantal ligplaatsen in de verenigingshaven twee jaar geleden is verplaatst en aangepast aan de vraag, is er nog altijd een wachtlijst. Een luxe positie, erkent Posthuma. Volgens hem is daarom juist nu het perfecte moment om een stip aan de horizon te zetten. Want wat als de vereniging gaat groeien? Dat zou direct betekenen dat er andere keuzes worden gemaakt en ook de aard van de WSV verandert dan mee. Posthuma schetst de uitdagingen waar de vereniging voor staat. ,,De wrâld stiet net stil. Wat bart der mei wet- en regeljouwing, de tanimmende fergrizing yn de wettersport? En it meast wichtige fan alles, wat wolle ús leden?”.
Een zeskoppige commissie is met de opdracht op pad gestuurd om samen met de leden te kijken wat kansen en bedreigingen zijn. Het zestal vertegenwoordigt alle geledingen binnen de club. ,,It begjint mei in SWOT-analyse oer ús eigen feriening”, legt commissievoorzitter Willem Steneker uit. De commissie spiegelt de leden vervolgens een drietal mogelijke havenvarianten voor. Extremen, met name bedoeld om te prikkelen. ,,De minsken moatte witte dat in bepaalde kar oan de oare kant ek wer gefolgen hat. As jo kieze foar rekreatyf en mear reuring dan sille jo miskien mear deiminsken lûke, mar wurdt it ferieningsgevoel ek oars. Meitsje jo de kar foar in rêstige ferbliuwshaven, dan sil der miskien in fergrizing fan de lisplakhâlders en frijwilligers komme. Kieze jo der foar om in priisfechter te wurden, dan wurdt de ynteraksje wat anoniemer en saakliker.”
Uit de inbreng van de leden blijkt al dat zij zich realiseren dat ze geen snoeppot is voor gezet, waar iedereen maar zijn of haar favoriete smaak uit kan kiezen. Steneker stelt dat men zich realiseert dat het gaat om het bestaansrecht van hun vereniging. ,,Yn de statuten stiet as missy dat de haven betelber en smûk wêze moat. Dy gedachte libbet noch altiten hiel bot. Fjirderop stiet dat dêr in passende akkommodaasje by heart. Júst nei de ynfulling dêrfan binne we no opsyk.”
Bonne Posthuma is blij met de realiteitszin van de leden. Zij kijken volgens hem verder dan hun eigen ligplaats. ,,De belútsenheid yn dizze feriening is altiten hiel grut. Fan fier en hein komme de minsken hjir bygelyks foar de himmeldei. Dêr moatte we hiel súnich op wêze. Alles wat we hjir wolle, krije we sa ek foar elkoar. We binne hiel bliid mei alle weardefolle ideeën dy’t oandroegen binne. As bestjoer learre we dêr in protte fan en it jout in soad enerzjy om de hannen út ‘e mouwen te stekken. Foar ús takomstfizy jildt aanst; wa A seit moat ek B sizze. Ek foar de útfiering ha we ús leden hurd nedich. Fuotten yn ‘e modder en rubber op ’e dyk.”
De visiecommissie hoopt in maart het document aan de leden te presenteren. Vervolgens moeten zij er een klap op geven en wordt dit vertaald naar een beleidsplan.