SCHARSTERBRUG – Van Janny Postma (63) hoefde een artikel in De Zakenman ‘niet zo nodig’. ,,Ik hoef niet zo nodig in de belangstelling te staan.” De bescheiden peuterjuf staat 34 jaren voor de klas en ze gaat op 1 januari met pensioen. Ze staat achter haar beslissing, maar toch valt het afscheid haar zwaar. Ze telt de dagen die als los zand verdwijnen. ,,Na de herfstvakantie was het nog maar een paar weken besefte ik tot mijn schrik. Echt, de tijd vliegt voorbij.”
,,Een vriendin van mij zei al: je bent smoesjes aan het verzinnen waarom je met pensioen mag. Ze heeft ook gelijk; ik heb geen excuses nodig. Het is tijd voor andere dingen. Toch heb ik er wel heel veel moeite mee. Afscheid nemen van iets wat je graag doet, is gewoon lastig.”
20 jaar oud
Vijfentwintig jaar stond ze in Sint Nicolaasga voor de klas. Daarvoor werkte ze acht jaar in Sneek als kleuterleidster. Tussendoor was ze een aantal jaren thuis voor de eigen kinderen. ,,Ik was in 1976 pas twintig jaar toen ik begon met werken. De klas in de nieuwbouwwijk van Sneek telde maar liefst 35 kinderen en ik stond er alleen. Achteraf denk ik weleens, hoe heb ik dat toen gedaan? En dat die ouders zoveel vertrouwen in dat jonge ding hadden!”
De Bûkemantsjes
In een vlugge telsessie met schoolfoto’s komt Janny Postma op ongeveer zevenhonderd kinderen die les van haar hebben gehad. Peuters van de peuters van haar eerste groep in 1995, zitten er (helaas) niet tussen. Veel van de kinderen van toen ziet ze nog wel in het dorp. ,,Nu de peuterspeelzaal en de basisschool in één gebouw samenwerken, blijf je langer in de herinnering. Je blijft langer juf Janny.” Lange tijd heette de peuterspeelzaal De Bûkemantsjes. Vorig jaar is de peuteropvang samengegaan met de basisscholen It Klimmerblêd en De Paedwizer. Op De Paedwizer is een goede doorgaande lijn binnen de school, vindt Janny Postma. ,,Dat is heel fijn voor de kinderen. Ze kennen de juf van groep één en de ruimte al voordat ze naar de basisschool gaan. Dat voelt vertrouwd.”
Dagritme volgen
Maximaal zestien peuters (verdeeld over twee groepen) tussen de 2,5 jaar en 4 jaar oud krijgen nu van juf Janny les. Fantastisch werk vindt ze het. ,,Er gebeurt zoveel in deze fase. De kinderen ontwikkelen zich van peuter tot kleuter. In het begin kijken ze vaak ‘de kat uit de boom’ en binnen een paar weken ontpoppen ze zich. Dat vind ik geweldig om te zien. Daar investeer ik ook in. Ik wil elke dag ieder kind begroeten. Ik laat ze weten dat ik het fijn vind dat ze weer komen spelen. Kinderen moeten zich gezien en gehoord voelen. Dat geeft een gevoel van veiligheid Wanneer de peuter zich vertrouwd voelt gaat hij op ontdekkingstocht en kan zich ontwikkelen. Voor het veilig voelen zijn ook structuur en duidelijkheid erg belangrijk. We volgen zoveel mogelijk het dagritme, zodat de peuters weten waar ze aan toe zijn.”
Zelfstandig
Het voorschoolse aspect is volgens juf Janny belangrijk voor de ontwikkeling van het kind. ,,Ze leren samen spelen en delen en we werken over een thema. Twee keer per ochtend doen we iets met het thema. Ik verbaas mij nog steeds over dat de kinderen zonder problemen een kwartier in de kring kunnen zitten. Je ziet de kinderen ook steeds zelfstandiger worden. Vanaf 3,5 jaar zie je dat ze veel dingen al zelf kunnen.”
Altijd blijven spelen
Voor juf Janny hebben alle lessen één gemene deler: het moet speels zijn. ,,Mijn speerpunt is altijd het spelenderwijs ontwikkelen geweest. Als het kind er rijp voor is, dan pikt ie het zo op. Lukt het nog niet, dan hebben we leuk gespeeld. Je kunt op die manier zoveel aanbieden. Zoals bijvoorbeeld bij de zandtafel. Vandaag was het zand droog. Een taartje bakken zat er niet in, maar we konden het wel zeven. Doe je er water bij, dan kun je weer een taartje maken. Zo ontdekken kinderen de wereld.”
Verhaal vertellen
Het hoogtepunt van de dag is voor Janny Postma de afsluiting van de ochtend met het vertellen van een verhaal. ,,Daar gebruik ik voorwerpen bij om het verhaal nog beeldender te maken, dan heb je gegarandeerd de aandacht en de reacties zijn prachtig. Als ze het zien, dan onthouden ze het goed.” Wat juf Janny het meest gaat missen zijn de kinderen. ,,De dag kan zo anders lopen dan dat je van te voren had gedacht. Echt elke dag is daardoor anders. Kinderen zijn uniek en verrassend. Dat maakt het werk fantastisch.”
Juf Janny Postma heeft vlak voor de kerstvakantie, op 16 en 17 december, haar laatste werkdagen.
(Foto's: De Zakenman)
