SINT NICOLAASGA - Het einde van het jaar is meestal een goed moment om terug te blikken. Op het afgelopen jaar, op de voorbije jaren of nog verder terug. De redactie van De Zakenman sprak met drie bewoners van Hof en Hiem in Sint Nicolaasga. Lien de Goede (90) woont in Scharleyen, Annie van Zwol (90) en Frans de Winter (87) in Doniahiem. De drie zaten rond de tafel in de versierde dagbesteding en vertelden over hun leven en wat kerst voor hen betekent.
Annie van Zwol viert haar eerste kerst in Sint Nicolaasga. De negentigjarige woonde tot februari nog zelfstandig in Joure. Na een val bleek thuis wonen niet meer mogelijk. ,,Ik ben niet meer thuis geweest. Dat valt mij zwaar.” Annie van Zwol is in Wolvega geboren en opgegroeid in Wolvega. Frans de Winter: ,,Jo prate net krom.” Van Zwol: ,,Ik praot so krom at ik wil.” Beiden lachen hard. ,,Ik prate fourhinnee gjin wurd Frysk. Oant wy nei Akkrum ferhûzen.” De familie Van Zwol woonde in Akkrum toen haar man een baan kreeg bij Douwe Egberts in Joure. Annie van Zwol zette zich voor verschillende verenigingen in. ,, Doe't de bern nei skoalle giene, hie ik folle frije tiid. Ik holp in soad yn it Therasiahûs.”
Lien de Goede (90) is geboren en getogen Amsterdamse, maar voelt zich Fries. Ze was de eerste bewoner van de aanleunwoningen van Doniahiem in 1997. Ze zag in de krant een maquette en besloot dat ze een appartement wilde kopen. Het was het eerste appartementencomplex van Sint Nicolaasga. ,,Ik wilde op de eerste verdieping, op de hoek. Daar heb je een prachtig uitzicht. Ik heb de eerste nachten helemaal alleen in dit gebouw geslapen.”
Autorijschool
Frans de Winter (87) is een echte Sint Nykster. De Winter heeft27 jaar lang een rijschool in het dorp. ,,It wie in prachtige tiid. Ik riid altyd.” In de jaren zeventig van de vorige eeuw gaf De Winter vooral aan ouderen les. Goede busverbindingen waren er nauwelijks en de ouderen wilden zich kunnen verplaatsen. ,,Ik hie mear fyftichplussers dan jongeren dêr`t ik les oan joech. Letter feroare dat. It ferkear waard hieltyd drukker en de kandidaten waarden ek folmûniger. Se woene dalyks it eksamen oanfreegje. Dat woe ik perfaorstnet, earst riden leare en dan sjogge wy wol fierder.”
Shantykoor
De Winter heeft veel plezier gehad met mensen die het rijbewijs kregen. Iedere week werd er wel een taart of bos bloemen bezorgd. Frans de Winter was letterlijk de route naar de vrijheid. ,,It wie geweldich. Ik die it riden en mien frou de planning en de administraasje. Wy hiene in theorylokaal efter it hûs boud. Dat wie hiel gesellich. Elk koe elk. . Ik hie ek in non op rydles. Sy wie de direktrice fan ik kleaster en hat har riibewiis helle doe’t se 65 jier wie. Hja siet yn de teorylessen tusken de jongeren. Dy makken dan grapkes. Dat mocht net fan my, mar sy joech der hielendal neat om.”
Het shantykoor De Headammers is een gemeenschappelijke interesse van Frans de Winter en Lien de Goede. De Winter heeft jarenlang bij het koor gezongen. Hij trad zelfs voor de top van de regering in Huis ter Duin in Noordwijk op. Vooraf werden alle koorleden gecheckt. ,,Wy moasten foto’s opstjoere. Wy krige efterôf in betankje op papier dat se sa’n mooie jûn hân hiene. Dat hinget noch yn in listje yn de de kantine fan de wettersportferiening’’. Lien de Goede was na haar verhuizing naar Sint Nicolaasga onmiddellijk fan van het shantykoor. ,,Dat heb ik zien groeien. Met bovenmeester Van der Meer en zes broers van Kuipers. Die kerels hadden geen microfoon nodig.”
Nooit weer met kerstvakantie
Lien de Goede vindt dat in Sint Nicolaasga ontzettend veel wordt georganiseerd, zeker rondom kerst. ,,Als je je verveelt in het dorp, dan ligt het een beetje aan jezelf. Dan sluit je je nergens bij aan. Er zijn genoeg mogelijkheden. Als je niets onderneemt, dan wordt het ook eenzaam. De mensen struikelen nu over de activiteiten rondom de kerst. Mijn buurvrouw is een week op vakantie gegaan, maar die zegt dat ze dat nooit weer doet. Ze mist zoveel leuke dingen!”
Dit is deel 1 van het 'Kerstverhaal' van De Zakenman. Op Tweede Kerstdag verschijnt deel twee. Of lees het hele verhaal in de papieren editie van De Zakenman.
(Foto's: De Zakenman)
