Op de foto hoefsmid Yme Nota. Na het plotseling overlijden van zijn vader Durk Nota nam hij in 1948 de smederij op de Lemmerweg over. Hij had een grote voorliefde voor paarden en ondanks dat het zware werk was het paard beslaan zijn grote passie. In de jaren 50 - 60 stonden er ’s morgens vroeg de paarden in de rij om beslagen te worden.
Zijn liefde voor de paarden en het beslaan daarvan heeft in de oorlog van 40 - 45 mogelijk zijn leven gered. Hij werd gedwongen om in Duitsland te werken en kwam terecht in de Krupps fabrieken in Kassel. Samen met Nederlanders en veel Polen bouwden ze in de fabriek stoomtreinen en ander oorlog voertuigen . Na een bombardement op de fabriek kwam hij bij een niet al te vriendelijke boer terecht in de buurt van Winterberg. Hij ontfermde zich op de boerderij daar over de paarden en moest met hun voor hoefbeslag wekelijks naar de smid in Winterberg. Als snel hielp hij de smid en besloeg de paarden zelf. Er ontstond een klik met de smid en familie en zo kwam hij bij hun in de smederij werken en werd behandel als hun zoon. Na de oorlog is er lang nog contact geweest met de familie in Winterberg.
Toen de mechanisatie bij de boeren als maar groter werd en de paarden van het erf verdwenen werd het steeds minder druk in het hoefbeslag. Jaren lang was hij nog de enige hoefsmid in de gemeente Doniawerstal. Met de komst van de reizende hoefsmeden eindigde het hoefbeslag in de smederij eind jaren tachtig.