Renado 1 toog wat onthand richting Aldeboarn. Immers: Jetze Zijlstra, Siebren Zijlstra en Martijn van der Heide waren niet van de partij. Dan is het fraai om te constateren dat de mannen, zeker de eerste twintig = minuten prima voetbalden! De 0–1-voorsprong – dank zij een doelpunt van Timo de Jong - was derhalve méér dan terecht te noemen.
Helaas “vergat” de ploeg zich in deze fase met meerdere doelpunten te belonen. In een aantal gevallen werd er net wat té lang door gecombineerd, daar waar een schot ook een van de (en misschien op dat moment zelfs wel betere) mogelijkheden was geweest.
Omdat het tweede doelpunt uitbleef trad de welbekende voetbalwet in werking. Als je zelf niet scoort… dan doen zij dat wel! Dat bleek na rust. Een slordigheid binnen de Renado-defensie luidde de eerste treffer van Aldeboarn in.
Binnen tien minuten liet Renado weer zien dat ze prima kunnen ballen. Stefan de Vries schoot vanaf rechts richting het vijandelijke doel. De doorschietende bal werd door Timo de Jong aangenomen en hij schoof beheerst de 1–2 binnen.
De laatste tien minuten van dit duel waren de (voor neutrale toeschouwers) de vermakelijkste. Wederom een slordigheid (2–2) en het niet wegwerken van de bal na een ouderwetse scrimmage voor het Renado-doel (3–2) leidden tot een achterstand.
En wéér richtte Renado zich op. Direct daarna dacht Renado de gelijkmaker te scoren. Helaas werd deze, onterecht overigens, wegens buitenspel afgekeurd. Gelukkig wist Sander Smeding een minuut daar weer na alsnog de gelijkmaker binnen te schieten. Negatief punt: een 3–3-gelijkspel, waar een overwinning terecht zou zijn geweest. Positief punt: op wat slordigheden na speelden de Renado-mannen een puike partij.
Foto: Yvonne Bijma
